Virtual EFDE

Jasne

Corina

Była coraz bardziej zdenerwowana. Na szczęście znała park jak własną kieszeń. Gdy tylko doszła do odpowiedniej alejki biegiem zaczęła uciekać przed mężczyznami którzy ją gonili. Podbiegła do Waltera i przytuliła się do niego. Gdy mężczyźni grożący jej zobaczyli, że stoi przy niej jakiś mężczyzna klnąc pod nosem i grożąc w jej kierunki pięściami zawrócili.

Ania:D

Walter

Delikatnie przytulił Corinę, a gdy tamci mężczyźni zniknęli, ostrożnie ją odsunął od siebie.

Nic Panience nie zrobili ?

Jasne

Corina

Była przestraszona i roztrzęsiona.

Nie...ale nie sądziłam, że w tym parku kręcą się takie menty...

Powiedziała odwracając się za siebie

Dobrze, że tu byłeś...aż strach myśleć co by było....

Załamał się jej głos i ponownie wtuliła się w waltera drżąc ze strachu

Ania:D

Walter

Już dobrze, panienko Corino. nic panience już nie grozi

Mówił i uspokajająco głaskał ją po włosach.

Jasne

Corina

W ramionach Waltera poczuła się bezpiecznie

Dziękuję...kochany jesteś

Ania:D

Walter

Nie pozwoliłbym aby skrzywdzili panienkę

Jasne

Corina

Spojrzała na Waltera i uśmiechnęła się

Wiesz...dopiero teraz z tak bliska widzę, że Ty jesteś bardzo przystojny Walterze....masz kogos?

Ania:D

Walter

Nie nie mam nikogo, panienko Corino

Jasne

Corina

Tak? To dziwne...Ale na pewno za nie długo kogoś znajdziesz. Albo już prawie znalazłeś.

Zapewniła z uśmiechem po czym poprosiła by wrócili do rezydencji

Ania:D

Walter

Skinął głową i po chwili już jechali do rezydencji.