Virtual EFDE

Jasne

Corina

Weszła do jednej z kawiarenek z tarasem na piętrze gdzie zajęli jeden ze stolików. Zamówili dla siebie po kawie i rozmawiali. Mężczyzna podrywał Corinę

Ania:D

Walter

Wysiadł z samochodu i oparł się o Niego.

Nie myśl sobie, ze to coś znaczyło. Zrobiła to pewnie specjalnie.

Jasne

Corina

Po dwóch godzinach szła w kierunku samochodu Waltera. Podbiegł do niej jej przyjaciel i pocałował ją

Kiedy jeszcze się spotkamy?

Nie wiem ale dam ci znać...

Ania:D

Walter

Poczuł dziwne ukłucie w sercu gdy tamten pocałował Corinę, ale nie dał po sobie niczego poznać.

Jasne

Corina

Odwróciła się i wróciła do Waltera.

Przepraszam za ten pocałunek.

Rzuciła będąc już w lepszym humorze.

Ale Ty zawsze jesteś taki poważny trzeba Cię trochę rozruszać

Ania:D

Walter

Nie ma mnie Panienka za co przepraszać

Powiedział z kamienną twarzą.

Jestem poważny bo wciąż jestem w pracy.

Jasne

Corina

Zrobiła poważną minę. Tak samo jak walter po czym zaśmiała się

Ja bym tak długo nie wytrzymała...ale jesteś w pracy ze mną...a ja mam często dobry humor i tego samego wymagam od Ciebie....o naszła mnie ochota na spacer po parku...jedźmy tam

Ania:D

Walter

Jak Panienka sobie życzy

odparł, otworzył jej drzwi do samochodu i ruszył do parku.

Jasne

Corina

była szczęsliwa po randce z Juanem. Nie kochała go co prawda ale bardzo pragnęła miłości. I pocieszenia po rozstaniu z Eduardem. Nie wiedzieć kiedy i czemu wyznała wszystko Walterowi

Ania:D

Walter

Na pewno panienka wkrótce Go pokocha i będzie szczęśliwa

Powiedział z trudem, ale tak aby niczego nie wyczuła.